பார்ப்பனத் தலைமை - உரையாடல்களுக்கான சில குறிப்புகள்

நீதிக்கட்சி என்றழைக்கப்பட்ட தென்னிந்தியநலவுரிமைச்சங்கம் வெறுமனே மிட்டாமிராசுதாரர்களின் அமைப்பாக மாறியபிறகு அதை மக்கள் இயக்கமாக மாற்றிய பெரியார் தன்னுடைய அமைப்புகளாகிய சுயமரியாதை இயக்கம் மற்றும் திராவிடர்கழகம் ஆகியவற்றில் பார்ப்பனர்களை உறுப்பினர்களாகச் சேர்த்துக்கொள்ளவில்லை. தன்னுடைய இயக்கத்தைப் பார்ப்பனரல்லாதார் இயக்கம் என்று அறிவித்தே நடத்திவந்தார்.

ஆனால் பெரியாரிடமிருந்து பிரிந்த அண்ணாதுரை இந்த நிலைப்பாட்டைக் கைவிட்டார். மேலும் தான் எதிர்ப்பது 'பிராமணியத்தையே' தவிர 'பிராமணர்களை' அல்ல என்றார். இந்த சந்தர்ப்பவாத நிலைப்பாட்டின் உச்சமாக ஒரு பார்ப்பனரே திராவிட இயக்கமொன்றின் தலைமைப்பொறுப்பிற்கு வந்தார். எனவே திராவிட இயக்கம் என்பது அடிப்படையில் பார்ப்பனல்லாதோர் இயக்கமல்ல. பெரியார் இயக்கம் மட்டுமே பார்ப்பனரல்லாதோர் இயக்கம். முதலில் இந்தப் புரிதல் அவசியம்.

பெரியார் பவுத்தத்தில் நாகார்ஜுனன் என்னும் பார்ப்பனரின் ஊடுருவலைக் காரணம் காட்டியே தன்னுடைய அமைப்பில் பார்ப்பனர்களை விலக்கிவைத்தார். பார்ப்பனர் எதிர்ப்பு என்னும் நிலைப்பாடுகொண்ட பெரியார் பார்ப்பன வெறுப்பாளராகச் செயல்பட்டவரில்லை.

இப்போது பார்ப்பனத் தலைமை என்னும் விஷயத்திற்கு வருவோம். திராவிடக்கட்சிகள் எவற்றிலும் பார்ப்பனர்கள் உறுப்பினர்களாகச் சேர்க்கப்படுவதோ அல்லது தலைமைக்கு வருவதோ தடைசெய்யப்படவில்லை. மேலும் இந்தியச் சாதிய சமூகத்தில் ஆதிக்கத்தின் உச்சியில் இருக்கும் பார்ப்பனர்களை எதிர்ப்பதும் விலக்கிவைப்பது என்பதும் தவிர்க்கமுடியாதது. பார்ப்பனரல்லாதார் அனைத்துப் பார்ப்பனர்களையும் தலித்துகள் அனைத்துத் தலித்தல்லாதாரையும் அய்யத்துக்குட்படுத்துவதும் தவிர்க்கமுடியாதது.

சரி, ம.க.இ.க தோழர்களின் விவாதத்திற்கு வருவோம்.பிறப்பின் அடிப்படையில் பார்ப்பனர்களை விலக்கிவைப்பது என்பது பிறப்பின் அடிப்படையில் பார்க்கக்கூடிய வருணாசிரமப் பார்ப்பனீயப் பார்வைதானே என்பது அவர்களின் வாதம். பிறப்பினடிப்படையில் சாதிகளாகப் பிரிந்திருக்கும் சமூகம் அதே பிறப்பின் அடிப்படையில் அமைப்பாவதும், தனது பிறப்பை அடிப்படையாக வைத்துச் சில உரிமைகளுக்காக வாதாடுவதும் தவிர்க்கமுடியாதது. இட ஒதுக்கீடு என்பது இந்த அடிப்படையிலேயே நியாயப்படுத்தப்படுகிறது என்பதைத் தோழர்கள் அறிவார்கள்.

சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ம.க.இ.க 'தீண்டாமையைக் கடைப்பிடிக்கும் சாதிகளுக்கு இட ஒதுக்கீட்டை ரத்துசெய்ய வேண்டும்' என்னும் நிலைப்பாட்டை முன்வைத்தது. அது சரியா, தவறா என்னும் விவாதத்திற்குள் இப்போது போகவில்லை. ஆனால் அவர்களுடைய நிலைப்பாட்டின்படியே தீண்டாமையைக் கடைப்பிடிக்கும் தேவர்சமூகத்திற்கு இடஒதுக்கீடு ரத்துசெய்யப்படுகிறது என்று வைத்துக்கொள்வோம். அதே தேவர் சமூகத்தில் பிறந்த ஒரு இடதுசாரிச்சிந்தனையாளருக்கும் பிறப்பைக் காரணம் காட்டியே இட ஒதுக்கீடு மறுக்கப்படுகிறது. இதை பிறப்பின் அடிப்படையிலான பார்ப்பனீயச் சிந்தனைதான் என்று சொல்லமுடியுமா?

இன்னொருபுறம் பார்ப்பன்ரல்லாத தலைமைகளே யோக்கியமான தலைமைகள் என்றும் சொல்லிவிடமுடியாது. திராவிடர்கழகங்களைப் போலவே பா.ம.கவும் பார்ப்பனர்களை உறுப்பினர்களாகச் சேர்த்துக்கொள்வதில்லை. ஆனால் பா.ம.க. இந்துத்துவக்கட்சிகளுடன் கூட்டமைத்துக்கொண்ட மற்றும் தலித்விரோத, தமிழ்த்தேசியப் பாவனையில் ஆணாதிக்க நிலைப்பாட்டை எடுத்ததையும் நாமறிவோம்.


மய்யநீரோட்டக் கட்சிகளையே விட்டுவிடுவோம். பெரியார்வழி வந்தவராகச் சிலரால் முன்நிறுத்தப்படும் வே.ஆனைமுத்துவை எடுத்துக்கொள்வோம். அவர் ஒரு நூலில் தன்னுடைய வாழ்க்கைக்குறிப்பில் தான் வன்னியர்சங்கத்தில் செயற்பட்டதைப் பெருமையாகப் போட்டுக்கொள்வார். சமீபத்தில் அவருக்கு நடத்தப்படட் பாராட்டுவிழாவில் வன்னியத்தலைவர் ஜெகத்ரட்சன் சார்பில் அவருக்குக் காசோலை அளிக்கப்பட்டது. இப்படிப் பல உதாரணங்களைச் சொல்லலாம்.

பெரியாரை அடுத்தகட்டத்திற்கு நகர்த்தும் பெரியார்திராவிடர்கழகத்தோழர்கள் கொளத்தூர்மணி, விடுதலைராசேந்திரன் போன்றோரும்கூட சமயங்களில் ம.க.இ.க மேடைகளில் பேசத்தயங்குவதில்லை.சங்கராச்சாரியார் விவகாரம், தில்லைக்கோயிலில் தேவாரம் ஓதுவது, பெரியார்சிலை உடைப்புப்பிரச்சினை ஆகியவற்றில் இரு இயக்கத்தோழர்களும் பலசந்தர்ப்பங்களில் இணைந்துபோராடுகின்றனர், மேடைகளைப் பகிர்ந்துகொள்கின்றனர். ம.க.இ.க பார்ப்பன எதிர்ப்பு, இந்துத்துவ எதிர்ப்பு ஆகியவற்றில் உறுதியாக இருந்து தெருச்சண்டை போட்டு போலீசு நெருக்கடி உட்படப் பலவற்றையும் சந்தித்திருக்கிறது என்பதையும் கணக்கிலெடுத்துக்கொண்டே அதன்மீதான விமர்சனங்களை முன்வைப்பதே பொறுப்புவாய்ந்த செயலாகும். . எனவே பெரியார் இயக்கமாக இருந்தாலும் திராவிடக்கட்சிகளாக இருந்தாலும் முன்வைக்கப்படும் விமர்சனங்களை விமர்சனப்பூர்வமாக எதிர்கொள்ளவேண்டுமே தவிர விமர்சனங்களுக்கு முகங்கொடுக்காமல் வெறுமனே 'பார்ப்பனத்தலைமை' என்று பழிபோட்டுவிட்டு ஓடுவதும், 'பார்ப்பன எதிர்ப்பு' என்னும் கருத்தியல் ஆயதத்தைத் தங்கள் தவறுகளை மூடிமறைக்கப் பயன்படுத்துவதும் பெரியாரின் மொழியிலேயே சொல்வதாயிருந்தால் அறிவுநாணயமாகாது.