பின்னங்கழுத்தருகில் மூச்சுக்காற்று

நேற்றிரவு தொலைபேசியில் அழைத்தாய்
உன்னோடு பேசமுடியவில்லை தயாள்.
என் தசைகளைச் சிலபாம்புகளுக்குத்
தின்னக்கொடுத்திருந்தேன். மன்னி.
முதல் வார்த்தையிலேயே
என்னைக் கொலைசெய்ய விருப்பம்தெரிவித்தாய்.
நல்லது. ஆயுதங்களின் தேவைக்கு அணுகு.
என்னைக் கர்வி என்றும் யாருடைய கேள்விகளுக்கும்
பதில்சொல்வதில்லையென்றும்
குற்றம்சாட்டினாய். இருக்கலாம்.
கோப்பைகளை நிரப்புவதைவிடவும்
உடைக்கவே விரும்புகிறேன் தயாள்.
உனது வரவேற்பறை எப்போதும்
தயாராயிருப்பதாக முகமன் கூறினாய்.
விருந்தினர்களின் புழுக்கம்நிறைந்த
வரவேற்பறைகள் எனக்கு
உகந்ததல்ல தயாள்.
என்னை நினைக்கும்போதெல்லாம் ஒரு
குத்துச்சண்டைக்காரனின் பிம்பமே
விரிவதாய்ச் சொன்னாய்.
கலகக்காரனாகவும் மனநோயாளியாகவும்
சமயங்களில் பிதற்றும் குழந்தையாகவும்
அறியப்பட்டவனின் வாழ்க்கை
உண்மையில் சாதாரணமானது,
சமயங்களில் அற்பமானதும் தயாள்.
என் கவிதைகளில் நெளியும்
தேவதைகளின் முகவரிகேட்டுத்
தொந்தரவு செய்கிறாய்.
நான் புனைவை வைக்கிறேன்.
நீ உண்மையைத் தேடுகிறாய்.
நான் எழுதுவது கவிதைகள் என்று நம்புகிறாய்.
எனக்குக் கவிதைகளில் நம்பிக்கையில்லை தயாள்.
வார்த்தைகளில் என்னைத் தேடியலைவதைவிடவும்
ஒரு புன்னகையிருந்தால் வீசிவிட்டுப்போ.
புலனாய்வுசெய்து என்னைக் கண்டுபிடிப்பதைவிட
என்னைக் கொலைசெய்துவிடு தயாள்
அல்லது என் கவிதைகளைப் புறக்கணி.